Klaas Jan Mulder

Mijn eerste ontmoeting met Mulder was in het voorjaar van 1970 (dus heel lang geleden) in de Martini kerk in Bolsward. Klein, maar nogal levendig, muzikaal en handig, zeer handig !! Alleen met muziek, bleek later. 
Ik was onlangs nog even bij zijn echtgenote (Teuni), die vertelde mij zo terloops dat Klaas niet zo’n spraakzame man was. (…??)
Dat vond ik heel opmerkelijk,  want als wij ergens hadden gespeeld en standaard na afloop een cafeetje opzochten, het liefst met biljart, niet om te biljarten maar voor de sfeer kan ik mij nog goed herinneren dat ik vaak aan hem vroeg of ik ook eens een keer wat mocht zeggen……., maar inderdaad was het al heel anders als zijn registrant erbij was. In ieder geval was het met  z’n drietjes heel gezellig en vooral tijdens de vele reizen die we gemaakt hebben. (Amerika – Canada – Engeland – Duitsland)

TOUR ENGELAND

Engeland was heel bijzonder: het was een tour voor Johannus Orgelbouw, we vertrokken uit Ede met een grote vrachtwagen en een knots van een kerkorgel achterin, op de nachtboot richting Engeland, en nu  vooral links rijden zoals Mulder 8 dagen lang onze chauffeur liet weten, het kerkorgel werd ‘s morgens in onderdelen de kerk ingedragen door 2 medewerkers van Johannus en 2 trompettisten + organist, we voelden ons echte zigeuner muzikanten en we werden er ook nog voor betaald.

Christelijk  Kamper Mannenkoor D.E.V.

We hebben nogal wat keren met het Chr. Kamper mannenkoor gewerkt. kijk…, dat was weer een heel ander verhaal dan was hij de dirigent !! nerveuzer, minder leuk, ook tegen ons, geen kwajongens meer… dan moest hij die hele meute onder controle brengen. (daar was hij overigens heel goed in) Ik heb eens een heel gezellig koorlid in het onvervalst Kamper dialect horen zeggen!!  ( “As Mulder zijt ‘allemeal onder de karkbanken’, dan gean wulle,n allemeal onder de karkbanken” )
 
Ik herinner mij ook nog een Oranje concert in Rouveen, de Kampers gingen zingen ,,Waar de blanke top der duinen”, Mulder begint met zijn voorspel…, wij stonden achter het koor en riepen zachtjes … kom op jongens, 
nu ‘t volle werk!!  Gaan ze naar ons zitten kijken, Mulder stopt met zijn voorspel… en begint keihard te schelden ,,kijken snotverdorie, zijn jullie helemaal gek geworden”. De hele kerk hoorde het, opnieuw voorspel, muisstil  nu…. het dak ging bijna van de kerk, fantastisch.

AMERIKA

Wat mij ook heel sterk is bijgebleven was een concert in Las Vegas ( ja… u leest het goed, wederom promotie tour Johannus Orgelbouw). Henk en ik speelden een stuk heel slecht en kregen achter de schermen ruzie en niet zo’n klein beetje ook tijdens Klaas zijn orgelsolo. Opeens komt hij die kamer binnenvliegen met…..zo kan ik snotverdorie niet spelen…., hadden wij niet in de gaten dat het gewoon een heel dun wandje was, vervolgens ging  Mulder weer verder en kreeg een daverend applaus voor zijn orgelsolo. Na afloop in het bekende cafeetje vonden wij dat het enorme applaus meer voor zijn kordate optreden was dan voor zijn orgelsolo.

2 dagen later speelden wij in Charleston, wij sliepen bij de dealer en organisator van het concert. De mevrouw des huizes bood ons een rondje met de auto door het centrum aan, op een gegeven moment ziet Henk een lang houten gebouw en vraagt aan onze chauffeur of we daar even mogen kijken ??  Nou… nee dat is niet zo’n leuk gebouw. 
Mulder nam het gelijk voor ons op en regelde rechtsomkeert naar het gebouw, pfff…ik heb nog nooit zo’n triest gebouw gezien.
Wat bleek: hier kwamen vroeger per boot de mensen aan die gevangen werden in Afrika, die arme mensen werden hier verkocht, wij Hollanders schijnen hier ook nog wat mee te maken hebben gehad. Ik heb toch een keer eerder zo’n soort gebouw gezien, ‘Concentratiekamp Mauthausen’, gruwelijk.  
Het concert niet goed gespeeld, Klaas troostte ons met: de mensen kunnen geen vergelijking maken met andere concerten, slaat ook nergens op, maar is wel waar. 

MORMONEN

In die zelfde tour moesten wij ook spelen in Salt Lake City, het centrum City van de Mormonen, de medewerker van Johannus regelde voor ons dat wij aanwezig mochten zijn bij een repetitie van het beroemde Mormon Tabernacle Choir.  

Die repetitie was echt een belevenis om mee te maken en met name de dirigent, zeer vakkundig, muzikaal tot op het bot. Reactie Mulder dagenlang: “ik kan d’r he-le-maal niks van”.
(Mulder had vaak de neiging om bepaalde teksten eindeloos te herhalen zoals over dat links rijden.)

Hij heeft ook nog op dat grote orgel gespeeld, wij waren in die hele grote kerk de enige toehoorders, hij kon echt goed spelen.
Eenmaal buiten de kerk stonden wij nog na te praten over onze belevenis. Nadat Mulder nog eens benadrukte dat hij er ‘niks van gebakken had’, kwamen er 2 bussen aan rijden allemaal Hollanders die de kerk gingen bezichtigen. Na een uur gingen we naar ons hotel nadat we iedereen hadden voorzien van een handtekening. (daar waren we alle drie niet goed in)

Kajem

Toen ik met het idee Kajem Klaas benaderde en ik hem voorzong wat ik zo ongeveer bedoelde snapte hij wel meteen mijn bedoelingen om echt iets nieuws te creëren. Hij zag het helemaal zitten “… doen ….doen Rende” reageerde hij spontaan, maar zijn directe omgeving had natuurlijk wel moeite met het idee en een nog bredere omgeving nog meer. Dat betekende dat hij mij weer belde en begon te twijfelen, uiteindelijk ging hij na veel vijven en zessen mee.

Toen het singeltje met Solfège er op voor het eerst werd gedraaid bij de TROS, was het meteen raak.
Veel reacties en binnen de kortste keren was het een hit-album. De reacties waren enorm, van heel positief tot mensen die er van over hun nek gingen, waaronder de muziekmedewerker van het Reformatorisch Dagblad Jan van ’t Hul. Ik heb nog nooit tijdens mijn 35 jarige loopbaan in de muziekwereld zoon ongelofelijke muziekrecensie onder ogen gezien als die van meneer van ’t Hul. Klaas Jan Mulder werd als ‘muziek moordenaar’ neergezet. Dat heeft er zelfs toe geleid dat hij in bepaalde kerken niet meer mocht spelen maar het succes was te groot, het was niet meer te stuiten.
Eén onderwerp wil ik nog wel even belichten.
Kijk als je Mulder met 4 goeie muzikanten omringt of met weet ik hoeveel muzikanten en met wat voor een soort repertoire dan ook, dan gaan dit soort muzikale leiders ermee vandoor en maken er meteen iets goeds van, ik weet zeker dat Mulder een uitstekende accordeonist geweest zou zijn enz. enz.. vul maar in. Uiteraard gebeurde dit ook met de Kajem concerten. Binnen de kortste tijd had hij het door om de orgelwerken samen met een band te spelen en de leiding te nemen. 

Geen ‘muziekmoordenaar’, maar een ‘geweldenaar’.  En nu stop ik ermee.

Rende Brouwer, 14 mei 2014.